Spardhachetan.blogspot.com

      ದೂರದಿಂದ ಕಾಣುವ ಕೋಟೆಯ ದೃಶ್ಯ   ವಿಜಯದಶಮಿಯ ದಿನ ವಿಜಯಯಾತ್ರೆಗೆ ಸಿದ್ದಗೊಂಡು ಹೊರಟಿದ್ದಾಯಿತು. ಮುರಗೋಡ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಅದರ ಈಶಾನ್ಯಕ್ಕೆ ಹೊರಳಿದರೆ ಅಲ್ಲಿಂದ 9 ಕಿ.ಮೀ ನಲ್ಲಿ ಕಾಣಸಿಗುವುದೇ ಸುಬ್ಬಾಪೂರ.‌ಸುಬ್ಬಾಪೂರವು ಹಿಂದೆ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಪುರವಾಗಿದ್ದು ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ ಸುಬ್ಬಾಪೂರಾಗಿ ಉಳಿದಿದೆ. ಸುಮಾರು 500 ಜನಸಂಖ್ಯೆಯಿರುವ ಪುಟ್ಟಗ್ರಾಮ. ಈ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಹೋಗುವಾಗ ಮುಂಚೆಯೇ ರಾಮಾಪೂರವೆಂಬ ಇನ್ನೊಂದು ಗ್ರಾಮ ಸಿಗುವುದು. ಅಲ್ಲಿಂದಲೇ ನಮಗೆ ಸುಬ್ಬಾಪೂರದ ಗಿರಿದುರ್ಗ ಕಾಣತೊಡಗುತ್ತದೆ. ಮದುವೆ ಗಂಡಿಗೆ ತೊಡಿಸಿದ ಭಾಷಿಂಗದಂತೆ ಗುಡ್ಡದ ಮೇಲೆ ನಿಂತ ಐತಿಹಾಸಿಕ ಗಢ ನಮ್ಮನ್ನು ಆಕರ್ಷಿಸುತ್ತದೆ.ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ನನಗೆ ಖುಷಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಚೂರು ಭಯವೂ ಆಗಿ ನನ್ನ ಗೆಳೆಯನಿಗೆ ಬೈಕ್ ಸ್ಟಾಪ್ ಮಾಡಲು ಹೇಳಿದೆ. "ದೋಸ್ತ ಆ ಗುಡ್ಡಾ ಹತ್ತಾಕ ಆಗತೈತಿಲೋ ನೋಡೋ?" ಎಂದೆ. ಆತನೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿ "ಲೇ ಬೈಕ ಹೋಗಾಕ ದಾರಿ ಇರತೈತಿ ನಡೀ" ಅಂದ. ನನಗ ಸ್ವಲ್ಪ ಧೈರ್ಯ ಬಂತು. "ಹೌದೋ! ಈ ವಯಸ್ಸಿನ್ಯಾಗ ಈ ಗುಡ್ಡಾ ಹತ್ತಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರ ಇನ್ನ ಯಾವತ್ತೂ ಹತ್ತಲಿಕ್ಕೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ನಡೆದಬಿಡು" ಎಂದು ಮತ್ತೆ ಪಯಣ ಮುಂದುವರೆಸಿದವು. ಸುಬ್ಬಾಪೂರಕೆ ಹೋಗಿ ಸ್ಥಳೀಯರಿಗೆ "ಕೋಟೆ ನೋಡ್ಬೇಕಲ್ರಿ" ಅಂತ ಹೇಳಿದ್ವಿ. ಅವರು "ಹಿಂಗ ಹೋಗ್ರಿ ಸರ್..ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂದೇರಿ? ನೀರ ಬಾಟಲ್ ತುಗೊಂಡ ಹೋಗ್ರಿ...

        ಭಾರತ ಪ್ರಾಚೀನ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಅಂದರೆ ಸಿಂಧೂ ನಾಗರೀಕತೆ ಅಂತ ಕರೆಯುತ್ತೇವಲ್ಲಾ, ಅಂದಿನಿಂದಲೂ ವಿದೇಶಗಳೊಂದಿಗೆ ವ್ಯಾಪಾರ ವಹಿವಾಟು ಹೊಂದಿರುವ ದೇಶವಾಗಿದೆ. ಅಪಾರ ಸಂಪತ್ತಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನ ರಾಷ್ಟ್ರದ ಮೇಲೆ ಹಲವು ಬಾರಿ ವಿದೇಶಿ ಆಕ್ರಮಣಗಳಾಗಿವೆ. ಆದರೆ ಅವೆಲ್ಲವೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವ ಯುದ್ಧಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ನಡೆಯುವ ಮಹಾಯುದ್ಧವು ನೀರಿಗೋಸ್ಕರವೇ ಎಂದು ಹೇಗೆ ಅಂದಾಜಿಸಿದ್ದರೋ ಹಾಗೆಯೆ ಜೈವಿಕ ಯುದ್ಧವನ್ನೂ ಬಹುತೇಕರು ಅಂದಾಜಿಸಿದ್ದರು. ಈಗ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಆ ಊಹಾತ್ಮಕವಾದದ್ದೇ ಈಗ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷ ವಿದ್ಯಮಾನ ಎಂದೆನಿಸದೆ ಇರದು. ಹೌದು ಓದುಗರೆ ನನ್ನ ಭಾರತದ ಮೇಲೆ..ವೈರಿ ರಾಷ್ಟ್ರದ ವೈರಾಣು ದಾಳಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದೆನಿಸುತ್ತಿದೆ. ಓಡುತ್ತಿರುವ ಎನ್ನ ದೇಶದ ಕಾಲು ಮುರಿಯುವ ಹುನ್ನಾರವಿದ್ದಂತೆ ತೋರುತ್ತಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ  ದುಷ್ಟರು ಸಫಲವಾದಂತೆಯೂ ತೋರುತ್ತಿದೆ. ನನ್ನ ರಾಷ್ಟದ ಹಲವು ಮನೆಗಳಿಗೆ ನುಗ್ಗಿ ಮನೆ ಬೆಳಗುವ ನಂದಾದೀಪಗಳನ್ನೇ ಆರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದೆ ಈ ದುರುಳ ವೈರಸ್. ಬೀದಿ ಬದಿಗಳಲಿ ಹುಳುಗಳಂತೆ ಒದ್ದಾಡಿ ಜೀವ ಬಿಡುವ ಜನರ ದೃಶ್ಯಗಳಂತೂ ಮನಕಲುಕುತ್ತಿವೆ. ಎಷ್ಟೋ ತಾಯಂದಿರು ತಮ್ಮ ಕುಂಕುಮಸೌಭಾಗ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ, ಅದೆಷ್ಟೋ ಮಕ್ಕಳು ಅನಾಥರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹಿರಿಯ ಜೀವಗಳ ಪಾಡಂತೂ ಹೇಳತೀರದಾಗಿದೆ. ಇಂತಹ ಪರೋಕ್ಷ ಯುದ್ಧದಲ್ಲಿ ಬಲಿಪಶುಗಳಾಗುತ್ತಿ...